این علائم، معمولا در هر دو نوع ابتلا به دیابت (نوع یک و نوع دو) دیده می‌شوند:
گرسنگی و خستگی
غذایی که شما می‌خورید تبدیل به گلوکز میشود، اما برای رساندن گلوکز به سلول و مصرف آن و تامین انرژی، نیاز به حضور انسولین است. اگر بدن انسولین کافی تولید نکند یا سیستم ایمنی بدن در مقابل حضور انسولین مقاومت کند گلوکز به سلول‌ها نمی‌رسد و احساس گرسنگی و خستگی، در حالت کمبود تولید انرژی، بیش از حالت عادی احساس میشود.
تکرر ادرار و تشنگی
یک فرد عادی در طی ۲۴ ساعت شبانه روز به ۴ تا ۷ بار دفع ادرار نیاز دارد، اما فرد مبتلا به دیابت تعداد دفعات بسیار بیشتری برای دفع نیاز دارد.
در حالت عادی کلیه‌ها گلوکز باقیمانده و موجود در خون را مجددا جذب می‌کنند، اما زمانی که فرد مبتلا به دیابت باشد و گلوکز زیادی به کلیه‌ها وارد شود، کلیه نمی‌تواند عملکرد درست خود را داشته باشد. در این حالت نیاز به تولید اوره در بدن بیشتر میشود و در نتیجه مایعات بدن بیشتر دفع می‌شوند.
خشکی دهان و خارش پوست
به دلیل جذب مایعات بیشتر و تکرر ادرار در افراد دیابتی، سایر قسمت‌های بدن دچار کم آبی شده و احساس خشکی در دهان به وجود می‌آید. همچنین کمبود آب در پوست می‌تواند باعث خشکی و حس خارش آزاردهنده‌ای در پوست شود.
تاری دید
کم آبی بدن بر روی کره چشم و قرنیه چشم نیز تاثیر می‌گذارد و باعث میشود چشم نتواند بر روی نقاط تمرکز کند.
